با مصرف روزانه سیب و سرکه سیب سلامتی خود را باز یابید

سیب وسرکه سیب  دوای دردها (شفا)

این زنــــوزاست وجــــــاودان نامش                   

بـــــا همـــــه مــــــردمــــان دانـــایش

 

جـــــلوه هـــــای طبیعتش زیبــــــــا                     

گـامهــــــای مـــــــروتش پـــــویــــــا

 

سیبهارنــــگ رنــــگ ودردانـــــــه                     

هــــرکجـــــا میروی بــه هــرخــــانـه

 

پیشکش میـــکنند  بــــه هـــــرانسان                     

ایـن کـــــه گفتـــــم تـــورا حقیقت دان

 

روح وجـــان میدهــــد بـه نـوع بشر                     

گـــرخـوری سیبــــــهای همـچــوشکر

 

آبــدارنـد وتـــــرد وخـوب ولــــــذیذ                    

هــرچقــدرمیخوری نــه سیری عزیـز

 

سیب  بــــــاشد دوای هـــــــر دردی                   

هـــرچـه خـــوردی نــدارد هیچ عیبی

  

خــود خـورودوستــان ونـــزدیــکان  

تـا سلامت شوند همــــــــه خــــوبـــان

 

انگلیسهاچــــــه خـــوش مثـــل گفتند                   

 مــــردمــــانش  بـه جــــــان  پسندیدند

 

"دانه ای سیب اگرخـــوری هـرروز                   

  سوی دکتـــــرنمـــی روی امــــروز"*

 

حق بــه گفتند نــه  رمــزواُسطرلاب                    

 گفتـــــه انــد  راز تنــــدرستی دریـاب

 

گــــــر بـــــه سیبی نیـــافتـی دستـی                    

سرکــــه اش  را بـخــورکــه تا هستی

 

تــــاشود  ضـــــامــن سلامت تـــــو                      

هـــــم  فـــزایـــد بتـــو صلابت تـــــو

 

 سرکــــه سیب را اگــــــربــخـوری                     

 درد وغــــــم  را زتن بــــرون ببــری

 

بخصوص ار بُــــود زسیب زنــــوز                   

عمـــــرتــــو درجـهان بجاست هنــوز

 

 یـادباشد بخــــوربـــــگوهمـــــه کس                   

  تــــــا سلامت شود جــــهان زیــن پس

 

رگ وپـــــی راتمیـــــزگـــــردانـــد                     

قـلب را  وه  چــــــه  بـــه بچــرخـــاند

  

سکـــــته را دورکــن ازایـل وتبــار                     

سرطــــان را بـــگو رود  پـــی کــــار

 

هـــــرچــه قنـداست وچـــربی اوره                     

 سرکـه چــــون میـخـوری ازت  دوره

 

نفست راحت آیــــــــد  و بـــــــــرود                 

سوی سستی بــــــدان کسی  نـــــــرود

 

فـــــــرزوچـابک شوی بـــه انـدیشه                     

هیــــچ مـــــورد نــــگردی  شرمنـــده

 

میکـند بــــازچـــون مجــاری هـــــا                    

چـــونکه  سیل آیــدش بــه  این جـوها

 

رُفت و رو میکنــــــد  درونـــــها را                    

 صاف و صیقل دهـــد  بـــرون هــا را

 

میکـــنـد بـــــاه  را بـــه ازدیـــــرین                     

زندگــــی میشود بتـــــو شیـــریـــــــن

 

بـــوی بـد گـــرتــودر دهـــان داری                     

بـــافت هــــای جــــوان اگــر خواهـی

 

سوی چشم  قـــــــــوی  و بینــــــارا                     

ورم  و درد  مفصــــل  و ران  هـــــــا

 

هـــــم نفس تنـگی وغـــــم  اعصاب                     

بـــرطـــرف میکند تـــورا کــم خواب

 

بــــوی بــــد ازنفس بـــــرون  سازد                    

تب بــــرد بــــرتــــو خــون بیفـــزاید

 

گــریبوست بـــود تـو را اگراسهــال                    

برطــــرف میکـــــند بــــدین منـــوال

 

سیب قـــــرمـــزیبوست  افـــزایــــد                     

لیـــــــک   زردش  مـــلینش  ســــازد

 

آرتـــــروزگـــــرتــــورا بیــــازارد                     

سیب و سرکـــــه  مــــلایــمش ســازد

 

شوروشوق و قــــــــوی و شادابـــی                    

طــــول عمــــرو سروراگــرخــواهی

 

ذهــــن فعــــال  ومــــوی  سرشفاف                     

چین صــورت  چـــروک  را دریــاب

 

کلیـــه راگــــر ورم  بـُـــود گرسنگ                     

زنــــدگی  را بــــه تـــوکنــدهمــرنگ

 

گــرتـــوگـُـربرگرفته ای شب وروز                     

راحتت  میکـــــند  تــــورا همـــه روز

 

خـــواب  راحت، قـــوی کنــد معـده                      

هـــــم  بــــرانـــــدام  تـــــو کشد رنده

 

هیـــــکلی خـــوب ونــاز و ارزنـده                      

پیش مــــــردم  شوی  بــــــرازنـــــده

  

چـــــربی وضـــایعــــات  زایـــد را                     

قنــــد وچــــربـــی، اسیداوریــــک را

 

تصفیـــه میــــکـــــند  دلاخــــــونت                     

تب بــــرد  جـــان مـن  از آن  جــونت

 

لثـه هـــــاراقـــــوی کنـــــد سالـــــم                  

بــــــر فشار تــــــو میشود  ظــــالــــم

 

گـــــرفشارتــــــو رفتــــه است بـالا                    

اندکی سرکــــه  خــــور ازایــن حــالا

 

تا کـــه فــــرصت نیابـدش بـه ازاین                   

تـا تــــو را او نکـــوبــدت  به  زمیـــن

 

بــــــرسـرش میــــزنـد کـــــه تا آیـد                    

ســرجــــــایش  نشانـــــــدش  بـــــایـد

 

تـــــا  زیـــــادی  نبــــاشدش زورش                   

نا امیــــــدش  کنـــــــد  زمنظــــورش

 

هـــــــم سموم  ازبـدن  بــرون سازد                    

بـــــــرگــوارش چـــــه  قوت افزایـــد

 

نــــــرم ســازد درون  رگ هـــــارا                    

میـــکُشد درتـــــــوباکتــــــری هــا را

 

گـــــــرتــو مسموم اگرشدی  روزی                    

بـــــرطــــــرف میـکنـــــد زدلسوزی

 

از وبـــــا میــــدهـــد  نجـات تـــورا                    

ســـوزش ازسوختــــــن محـــــال  دلا

 

خـون بسازد  به تن همه شب و روز                    

تنــــــدرستی  فزایـــــدت  همـــه روز

 

خـــارشــی  گــــر بُـود تــورا درسر                   

 بـــرطـــــرف میـــکنــــد زتــــوآنـور

 

وزن تــــو ازحــدش بـــرون نــرود                     

هـــم  دیابت  زتــــو بــــرون  بــــرود

 

صبــراطفــــــال  را  زیـــاده کنــــد                    

 نقــــرسی گــــــربُــــــود  پیاده  کنــــد

 

طـــــــول عمـــــری بتـــو دهـد یارا                   

بـــــــی  طبیب وحکیـــــــم  وداروهـا

 

رمــاتیسم  هــــــم  اگـــرســویت آید                    

بــــرطـــــرف  میکنـــــد نگــــو شاید

 

چـــــــربـــی خــــوب را بیفــــزایـد                    

چــــــربی  بــــــد بکل فـرو کـــاهــــد

 

ضـد عفـــــونی کند  دهـــان هــــارا                    

کــی  بُــود بـــوی  بد همــــان هـــا را

 

همـــــــه  دنـدانهـــــا شـوند  ســالــم                     

 باکتــــری هـــــا بـکل شـــوند  قائــــم

 

خـــوشمـزه  سیب بــاشدش  گــرمی                   

 بیمــــــزه  سیب  میــــشود  ســـــردی

 

عـضـــلات ارگـــــرفتــگــی   دارد                     

سنـگ  صفـــــرا اگـــــــر بیـــــازارد

 

ا ستـــــرس میــــشود  از او دلتنـگ                    

 خستگی هــــم  شـود  ازاو بیـــرنــگ

 

هـــم  گلــــو درد و واریس و زونــا                     

 خـارش  از پــا  رود  قــوی  شود بینـا

 

گـــرچــه  بــاشد عـوارض  پـوستی                   

سرکــــه  با  او کجـــا  کنـــد  دوستی؟

 

میــــخچه وخـــــارپــاشنه و تاندون                      

بـــرطــــــرف میکنــــد همـــه  از بن

 

میـــگــرن  و درد ســر، وسرگیجـه                      

ســرکه  گـــرمیـخوری  همـــه  هیچه

 

درشبــانگاه  اگـــــرعـرق  کــــردی                     

گـُــر گــرفتــــی  ویـا کــه  تب  کردی

 

آفتــاب هـــم  اگـــرتــو را ســوزاند                      

سرکــه  خـوردی  نشانه ها کِی  مانـد؟

 

یا کــــه  ســرما اگـرخوری  روزی                     

ســرکـــه آنـــــدم شود به تــــو روزی

 

قــــارچ انگشت پــــا شـــود  زایــل                     

سرکـــــه کِــــی میــشود بـه اوحـــایل

 

بـــــانـــوان  را خبـــرده  از رازش                     

تــا کـــه آگــــــه شــونــــد  زآثـــارش

 

اصـــل مـاهــانه  را بــــه نـظـم آرد                     

نـــگرانـی  دگــــــــرنمــی مــانــــــــد

 

بخـــورد خـــوب  و راحــت  آسوده                   

تــــــا شــود شـوی او از او  زنـــــــده

 

نــــگــرانی   نبـــاشد  ازکـــــــارش                   

چــون کــه باقـی  نــدارد  این  کـارش

 

دلبــــخواهــش   بیـــــــــاورد  اولاد                    

گـــــرنـــــــخواهـد نیــــــایـــدش آزاد

 

شـــور و شــوق  آورد  درانبــــازی                    

سیـــرمـونـــی نـــــدارد ایـن  بــــازی

 

کـــل رفتـــارهـــــا  بهینـــه  کنـــــد                   

زندگــــــی را بـــــدون کینــه  کــــــند

 

ســـرکـــه سیب  در جــهان  بــودش                   

لیـک نـــامش نــــه  سرزبـان  بــودش

 

خـــواستم   تــا  جـهـانی اش  ســازم                   

درد وغــــــم  را بــه کــــل  برانـدازم

 

پــرس پرسان  ا زایـــن و آن گفـتــم                    

کی  تـوانــد  خــــواص  آن  گفـــــــتن

 

تـــا معـــــرف  شود بــــه انسانــــها                    

بلکـه روی  آورد  تـــــوی خـوانـــــها

 

هـــم خـواصش بـگـویــدش همــگان                   

کل مـردم  همــــــه  رونــــد  سوی آن

 

بیــدلـــی  آمـــــد  و بــــگوشـم  گفت                    

او که می خواهی اش  نـخواهی جست

 

آن سمیعـی است،نــــــام  او سـتــار                     

از زنـــــــوز است صـــاحب گفتـــــار

 

حـرفهــا یش بـــود چــو قنــد وعسل                    

چشـم بستـه قبــــول کــــــن بـه اثـــــر

 

مـــرز و بـــومش بمـــانـــدش آبـــاد                    

از زنــــوزهـم  گهـــی  کنیدش  یـــــاد

  ستارسمیعی زنوزاسفند١٣٨٥

                       *an apple a day  keeps the doctor  away .

                                                               

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد